Woensdag: 10-09-2008: Dharamsala

Vandaag naar Dharamsala. Ik weet niet precies wat ik me daar van te voren over moet voorstellen. Misschien is dat wel wat me aantrekt.

Vanochtend vertrokken om 08:30 na een simpel Indiaas ontbijt. Ik stel me in op een reis van 10 uur. Achteraf blijken we er zo'n 6 uur over te doen. De reis gaat door Kullu. Dharasalam is ten zuid westen van Manali. De reistijd heeft alles te maken met de slechte toestand van de bergwegen.

De reis is weer zo indrukwekkend mooi. Het is een tocht langs de rivier de BEAS (stroomt van Manali tot Kullu). Maar we rijden niet vlak langs het water, maar door de bergen. Indrukwekkend, maar dan niet voor 5 minuten, maar onophoudelijk uren lang.

Op een gegeven ogenblik wil ik wat lezen in de auto. Ik kan daar normaal goed tegen, maar nu dus niet. Ik leg het boek gelijk weg, ga recht op zitten, raam open voor de zuurstof. Het gaat gelukkig goed, maar dat moet ik dus niet meer doen.

Ik val in slaap, en ben daarna weer de oude. Dan blijken we al vlak bij Kangra te zijn. Dat is een enorme meevaller. Dharasalam vinden we makkelijk. Het otel is lastiger te vinden. Het blijkt op korte afstand van Mc Leod te zijn. Dat is nog beter. Het hotel is een complete woning voor mij alleen. Een combinatie van een Indiase stijl en een koloniale stijl. Een sultan, pardon Maharadji waardig. En het uitzicht: fabeltastisch.Ik laat me uitleggen hoe ik naar Mc Leo kan lopen. 20 minuten door het bos. Wat een uitzicht. Als ik er bijna ben hoor ik op een afstand een tibetaanse gong. Dat galmt over de hele vallei. Er is dan gelijk een aparte sfeer. Niet te beschrijven. Een paar minuten later ben ik er. Kom via een klein trappetje de hoofdstraat in. Ik maak gelijk een foto, want dit ga ik anders nooit meer terugvinden. Ik wandel wat door de straten voor een 1e indruk. Ik heb me voorgenomen om tijdens mijn vakantie 1x per dag iemand echt ergens mee van dienst te zijn. Dat doe ik ook nu gelijk. Een jongen spreekt me aan of ik rijst voor hem wil kopen. Ik zeg tegn hem dat t goed is, en vraag hem om mee te gaan naar de winkel. Zijn ogen worden groot, en hij wil gelijk de halve winkel leeg kopen. Ik zeg hem dat t te veel is, en dat hij moet kiezen wat hij het belangrijkste vindt. Dat blijken 3 pakken babyvoeding te zijn. Dat is een gewetensvraag, maar besluit het hem te geven omdat hij dit het belangrijkste vindt, en omdat hij daarbij aan een ander dacht. Hij was zichtbaar erg blij.

In het internetcafe mijn mail, website, hyves en MSN bekeken. Een paar berichtjes verstuurd, maar moet wel kiezen hoever ik daarbij ga. Ik ben immers op vakantie. Het versturen van foto's ed lukt niet. De bestanden zijn te groot. Daar moet ik dus wat anders voor verzinnen.

Na lekker gegeten te hebben, ga ik op zoek naar een taxi. Het ziet er allemaal wel veilig uit, maar dit is toch vragen om moeilijkheden. Een taxi is zo gevonden. Ik vroeg zijn prijs. En terwijl hij het vertelde begonnen zijn ogen te glimmen. Ik vroeg hem zijn prijs te verlagen. Dat deed hij. Hij een goede dag, ik ook. Dit ritje kost me Euro 1,60. Daar ga ik niet verder over onderhandelen (vandaag dan).

Aangekomen in het huis, zet ik de tv aan. Ik zie wat beelden van een krankzinnig experiment in Zwitserland met een tunnel van 27 km om meer info te krijgen over de Big Bang. Het is denk ik een deeltjesversneller om een snelheid te krijgen hoger dan de lichtsnelheid. Een indiase geleerde straalt helemaal als hij het verhaal vertelt. Hoe dom kunnen sommige knappe koppen zijn. Realiseer je nu eens echt wat dit betekent.Ik schakel snel over naar een andere zender. Ik zie daar een kerkdienst in de gouden tempel van Amritsar. Daar ga ik van de week naar toe ...

Ja, ik geniet volop. Ik heb nog maar voor een klein deel vertelt wat mijn 1e indrukken zijn. Ik geniet 100%, en doe dat op een respectvolle manier. Dat gaat uitstekend samen heb ik hier geleerd.