Dinsdag 09-09-2008 Manali

s' ochtens om 8 uur op pad. Geen tijd voor ontbijt in het hotel. Dat begint pas om 8 uur. We eten onderweg wel ergens wat. We gaan vandaag tot aan de sneeuwgrens. Het heet daar de Kohtang pas. En dat ligt tegen Kashmir aan. Het is daar 4000 meter hoog. En zo mooi, ongelooflijk. Op de heenweg zien we 2 zeer grote watervallen, maar omdat het zonlicht er zo op schijnt, hebben ze alle kleuren van de regenboog. De vallei is groen, en daar bovenuit torenen de bergen van de Himalaya er boven uit. Het is wat anders dan de alpen. Zo ruig, en dan met die sneeuwtoppen. Het is heel indrukwekkend. Rohtang ligt op 55 km van Manali. Dat betekent zo'n 3 uur rijden. Dat heb ik er graag voor over. De tocht er naar toe is al fantastisch, maar de weg is heel erg slecht.

Daar aangekomen drinken we even wat, en dan wil ik graag zelf wat gaan wandelen. De chauffeur gaat slapen. Ik trek er op uit. Kleine rugzak mee, dan heb ik in ieder geval genoeg water mee.

Ook al loop ik langs en door de sneeuw, het is er absoluut niet koud. Hier is het zo prettig. Ik wil even mijn spieren gebruiken door wat te klimmen, en wil verder wat rust in mijn hoofd. Ik heb al zo veel indrukken gekregen. Het is er zo rustig en mooi. Ik loop door de sneeuw een eindje verder op. Ik ga zitten op een platte steen midden tussen de sneeuw. En laat alles even op me inwerken. Ik loop volkomen ontspannen weer terug. Meer heb je toch niet nodig.

Mijn chauffeur slaapt nog in de auto. Ik bestel een kop thee. Een paar minuten later wordt hij wakker, en is helemaal verbaast dat ik hem niet wakker heb gemaakt. Hij moet lachen, en ik bestel voor hem ook thee.

Op de terugweg rijden we lang een tempel (Vashisht 3 km ten noorden van Manali) waar een hindu tempel en heet waterbronnen zijn. In dit geval gaat dat samen. Mensen baden er in, en voor kinderen is een zwembadje gemaakt, en buiten de tempel stroomt het water uit de muur. Mensen doen daar de was.

Dan wil ik weer naar het hotel om me op te frissen. Vanavond ga ik zelf op pad. Ik denk dat ik het makkelijk terug kan vinden. Ik loop langs een Hindu tempel (Hadimba). Het staat in een bos, en het is gewijd aan de vrouw van de broer van 1 vd hoofdpersonen van de Mahabharata (1 vd Parvati broers). Ik ga natuurlijk naar binnen. Geef wat geld, en krijg prompt zo'n rode stip op mijn voorhoofd.

In het stadje ga ik vervolgens op zoek naar een internet cafe om de 1e verhalen op mij website te zetten. Door het op te schrijven maak ik mijn hoofd weer wat leger.