Shimla: maandag 08-09-2008

Om 8:30 wordt ik wakker. Gordijnen open om te kijken waar ik ergens ben. Het ziet er prachtig uit. Heel groen, en midden in de heuvels. Er is 1 weg op afstand zo te zien, waar continu wordt getoeterd. Dat past helemaal niet bij het uitzicht.De kamer die ik heb is schitterend. Niet luxe, maar mooi ingericht. Beschilderde plafonds, veel hout en plavuizen. "Witte" kamer met diepe kleuren blauw en rood, en veel hout. Dat maakt het heel warm om te zien. Het hotel waar ik ben heet "Surya". Dat betekent "zon" volgens mij. Het restaurant is op het dak. Op een gegeven moment verschijnt een ober. Keurig in het pak, en met gympem.

Je ziet hier zo veel tegenstellingen. Er zijn 3 mensen bezig om het terras schoon te vegen. Eigenlijk wordt alle troep van links naar rechts, en weer terug geveegd. Je ziet niets in een afvalemmer verdwijnen. De 2 anderen zitten toe te kijken. Zou het daarom zo smerig zijn overal? Dat is onzin. Ik denk dat de enorme bevolkingsgroei, het ontbreken van regels en corruptie hier debet aan zijn. Ik ben nog maar kort in India, en zie al zoveel voorbeelden. Hier is echt een enorm probleem om het land te besturen.

Ik heb mijn rugzak even opnieuw ingedeeld. Alles er uit, en even opnieuw. Zo weet ik precies wat ik heb meegenomen. OK, geen wereldstekker, dus zuinig zijn met stroom. Het is allemaal zo gebeurd.

"Continental breakfast". paar toastjes, boter en jam, en "chai". Meer hoef ik ook eerlijk gezegd niet. Kamer gereed gemaakt, en spullen bij de receptie neergezet. Daar vertelt dat ik om 12 uur door de chaufeur wordt afgehaald en dat ik in de tussentijd naar de Hannuman tempel ga. De receptionist weet een eenvoudige route: met de lift naar het dakterras op de 8e etage, 2 kleine trappen op, en je staat buiten. Het hotel is tegen de berg aan gebouwd, en dit scheelt me aardig wat klimwerk. Het is een kleine 45 minuten lopen. Dus dat is te doen voordat we om 12 uur weer verder gaan. Ach en als ik het niet haal, dan heb ik in ieder geval een leuke route. Het is namelijk het hoogste punt van Shimla. Het is een doolhof, maar ik loop er zo op af. De aanwijzing dat het het hoogste punt is, is een hele goede.

Onderweg kom ik heel wat apen tegen. Ik denk een soort makaken. Ze zouden behoorlijk agressief kunnen zijn. Het laatste stuk is behoorlijk stijl. Je kunt wandelstokken huren of kopen. Je koopt er al 1 voor een euro, maar wat moet ik er mee. Ja, apen mee wegjagen. Ik heb daar dus helemaal geen zin in. Ik heb toch geen eten bij me, en een beetje aap heeft dat volgens mij zo in de gaten. Ik raap een paar steentjes op, en vind dat meer dan genoeg. De apen zijn speels en nieuwsgierig, maar zeker niet opdringerig. Ik hoor af en toe achter me wel geluiden, maar die komen van wat angstige mensen. De apen en ik kunnen het prima met elkaar vinden. Ik hier, zij daar. En wel nieuwsgierig naar elkaar kijken. Nee dat zeg ik verkeerd. Je moet eigenlijk volkomen ongeinteresseerd doen, maar elkaar wel goed observeren.

Het laatste stuk is nog een aardige klim. De stenen zijn daar nat, en een beetje glad. Boven is de hindu tempel. Het is een vierkante ruimte, met een groete bel bij de ingang, zodat je de goden even kon laten weten dat je er aan komt.Alle goden even gedag gezegd. Hannuman uiteraard ook. Dat lijkt me een agressief baasje. Groot, sterk en met lange tanden. Buiten even gezeten. Apen komen nieuwsgierig dichterbij. Tot 30 cm afstand. Bij andere mensen trekken ze af en toe hun lip op om te laten merken dat de afstand te dichtbij is, en dat de apen dus niet van plan zijn om weg te gaan. Ik ben wel heel dichtbij, maar vindt ze zogenaamd helemaal niet interessant. Dat werkt.

Naar beneden lopen gaat een stuk sneller. Alleen het hotel terugvinden is een stuk moeilijker.Ik heb een visitekaartje meegenomen vanuit het hotel. Die truc heb ik in Egypte geleerd. Zo simpel. En verder heb ik uit het raam een paar foto's gemaakt met het uitzicht. Dat was ook best wel handig. Ik kwam best snel in de buurt. Het laatste stukje was een doolhof. Dat kostte me een 1/2 uur, dus dat viel nog best mee. Iedereen was erg behulpzaam. Ze wisten het alleen niet, maar het zijn leuke gesprekjes. Het laatste stukje was toch weer onverwachts. Ergens een trappetje af, honderd meter lopen, en voila we zijn er weer.

Om 12:30 vertrekken we naar onze volgende bestemming. De chauffeur vertrelde dat hij bijna niet geslapen had. Het is in de bergen koud, en hij bleef in de bergen slapen. We waren gisteren erg laat. Het hotel had hem anders 2 dekens gegeven, maar daar was nu geen tijd voor. Ik heb hem gezegd blij te zijn dat hij dat nu vertelt, en gezegd dat ik vanavond dekens voor hem ga regelen.

Om 4 uur stoppen we. Ik ga eten, en hij wil even zijn ogen dicht doen. Groot gelijk. Dan gaan we vanavond wat eerder eten. Ik neem nu wat lichts. Ik vind deze vakantie nu al zo grappig. Om 5 uur ben ik klaar met eten. Ik doe juist rustig aan of hem even te laten slapen. Ik pak buiten een stoel, en wacht totdat hij uitgerust is. Komt hij gelijk al weer aan lopen. Hij stelt zich 100% dienstbaar op. Daar moet ik dus goed op letten. Vanavond zal ik er met hem over beginnen. Dat wordt een leuk gesprek. Wel een beetje oppassen vanwege cultuur- en taalverschillen. Want hij eet, drinkt en rust zo weinig, dat ik me bezwaard ga voelen. Time 2 talk.

De reis zelf duurt lang. Gemiddeld rijdt je 40 km per uur. Dat komt door de smalle wegen, de erbarmelijke staat van de wegen, en het enorme verkeersaanbod.

Op de weg kom je van alles tegen: apen, koeien, honden, paarden. Koeien staan midden op de weg, terwijl links en rechts het verkeer voorbij raast. De koeien zijn heilig, maar volgens mij durven ze geen poot te verzetten.

Het landschap is heel erg mooi. Het is erg groen. Overal. We komen verschillende rivieren tegen. Eem touwbrug over een ravijn. Het is allemaal zo indrukwekkend. Het chaotische verkeer en het fantastische landschap. Wat ben ik blij dat ik niet hoef te rijden.

Om 10 uur pm komen we aan. Dat is 9 1/2 uur voor een kleine 400 km rijden.Onderweg lees ik wat, kijk om me heen, en slaap soms wat. Je krijgt veel indrukken, maar voor mij is het reizen niet erg zwaar.

De kamer van het hotel in Manali (Snow valley resort) is groot en mooi ingericht. Super. Ik zet mijn spulen neer, en geef gelijk door dat er goed voor de chauffeur gezorgd moet worden (ze regelen gewoon gratis een kamer voor hem).

Ik ga naar beneden. Wil graag in het stadje gaan eten. Een restaurantje is zo gevonden. We bestellen wat vegetarische gerechten. Curry - kofta - naanbrood en wat andere smurrie. Het smaakt prima.

We hebben een goed gesprek. We begrijpen heel wat meer van elkaar, en dat is goed. In de auto praten we wat over morgen. Ik wil graag wandelen en een tempel bezoeken. Hij komt met het idee om de bergen in te rijden naar de sneeuw. Dat lijkt me fantastisch. Morgen om 8 uur gaan we weer op stap, zodat er s'middags tijd is voor de tempel en wat andere leuke dingen.

Time 2 sleep