Vrijdag 26/9 Agra -> Jaipur

Om 9 uur uitgecheckt. Het Travel agency heeft geen geld overgemaakt naar de chauffeur (oa voor brandstof, en dat is toch een redelijk belangrijk onderdeel voor de reis). Gian Gill vraagt me om tot 10 uur te wachten. Er is hem toegezegd dat het geld er om 9:30 zou zijn. We verwachten beiden niet erg dat hij op tijd het geld ontvangt. We spreken af dat hij (Gian) me om 10 uur op de hoogte brengt, zodat ik ook zelf kan beslissen wat ik wil doen.

Tot 10 uur is het even rustig: ik ga wat lezen en schrijven. Het komt me wel goed uit eigenlijk. Ik heb tegen Gian Gill verteld dat hij wat mij betreft rustig tegen zijn baas mag vertellen dat het Travel agency voor de 2e keer probeert mijn vakantie te verstoren, en dat ik daar niet blij mee ben. In werkelijkheid heb ik een fantastische vakantie. Gian Gill doet heel erg zijn best om me het naar de zin te maken. Ik heb met hem gesproken over wat ik belangrijk vind voor deze laatste week van mijn vakantie.

Allereerst mijn veiligheid. Als ik om mij heen kijk worden toeristen voortdurend afgezet. Ik verwacht dat het in Radjastan alleen maar erger wordt. Ik wil daarom dat "safety" prioriteit 1 is. Ten 2e wil ik de mooiste plaatsen bezoeken. Niet zo zeer "shops" of "markets" of "temples", maar ik wil het land zelf zien. Een mooie wandeling door Jaipur vind ik waarschijnlijk veel leuker dan het bezichtigen van wat zogenaamde bezienswaardigheden.

Om 10 uur is alles opgelost. Ik krijg gelijk op mijn kop dat ik beter op mijn bagage moet letten (of er iemand voor verantwoordelijk moet maken). Grappig. Zo wie zo een goed advies, mar hij pakt gelijk zijn taak op t.a.v. mijn veiligheid

Ook zijn andere tak pakt hij prima op. Ik hem hem verteld dat ik vandaaag laat aan wil komen in Jaipur, en overmorgen vroeg weer weg wil gan. Zo besteed ik 1 hele dag in Jaipur. Ik heb gehoord dat je een hoop ellende ziet in Jaipur. Ik ga dat dus op deze manier tot 1 dag beperken. Vandag onderweg gaan we een paar leuke plaatsen bezichtigen.


Ik word een minuut of 10 buiten het centrum uit de auto gelaten. Riksha's en guides bestormen me gelijk. Ik ben goed geinstrueerd door mijn chauffeur/personal security. (zeg alleen No, I don't need; en "Smile"; zonodig herhaal je dit recept, maar zeg voor de rest niets.)

Hij heeft me uitgelegd dat ik de weg af moet lopen totdat ik bij de T-splitsing kom. Links is het stadje, en rechts het paleis en de moskee. Ik moest zelf maar kijekn wat ik het leukste vond.

Ik loop dus tegen zijn verwachting het stadje in. Als je af en toe naar boven kijkt, kan je het rode paleis goed zien. Ik heb paleizen nu weer even gezien. De moskeer vind ik op dit moment ook niet echt de moeite waard. Laat mij de mensen en het dagelijks leven in Radjastan maar bekijken (en dat doe je het beste op straat). Dat vind ik veel interessanter.

Wat me opvalt is dat het merendeel moslim is; bijzonder fel zelfs overkomt, en dat op straat alles gebeurt: van het trekken van kiezen, tot het verkopen van alles wat los en vast zit, en het uithakken van marmer in schijven.

De eerste gidsen poeier ik zo af. Een gids weet echt van geen ophouden. Op een gegeven ogenblik zeg ik dat hij me stoort. Dan dat hij nog stteds doorgaat met storen. Dan dat hij me irriteert. Vervolgens dat ik meestal geen mensen sla, maar dat hij nu echt op moet houden (alles met een "smile" uiteraard. Nu beginnen we contact te krijgen. Zijn antwoord: I am muslim. You don't like muslim people. Mijn antwoord: als je echt een goede moslim zou zijn, zou je me niet blijven storen.
Dat had hij blijkbaar nog nergens gelezen of gehoord, en droop hij maar af.

Het stadje zelf was zeker de moeite waard. Het paleis bleek een soort zomerverblijf te zijn. De sultan zou daar af en toe verblijven. Zal wel/ interesseert me niet zo.

Op 20 kilometer afstand is een natuurpark/ vogelreservaat (Keoladeo Ghana national park. In de Lonely Planet las ik dat je bij de ingang fietsen kan huren. Dat heb ik dus gedaan voor 1 1/2 uur. Ik vond dat dus erg de moeite waard. Er gaat een weg dwars door een merengebied heen, en er zijn heel veel dieren te zien. Ik zag in 1 1/2 uur tijd: apen (uiteraard), vossen, papegaaien. herten, varanen, vlinders in de mooiste kleuren, eekhorens, hele kolonies wit/zwart/roze ooievaars,witte reigers, aalscholvers, en heel veel andere vogels (rood, groen, etc).

Radjastan is zeer droog en arm. Punjab zou nog armer zijn. Radjastan heeft een groot gebrek aan water. Volgens mijn chauffeur is het daarom van belang om goed te kiezen waar ik ga eten. Bij de gewone eettentjes langs de weg is het voor mij mogelijk (lees: zeker niet) veilig. Het lokale water is niet schoon, en wordt bij gewone eettentjes niet gekookt. Het landschap is over het algemeen vlak, met enkele heuvels. Het is nu nog redelijk groen.

Je ziet steeds meer kamelen op de weg. Of als trekker van een eenvoudige kar. Maar ook groepen kamelen die volgens de chauffeur nu naar de buurstaten worden gebracht omdat het daar vochtiger is dan in Radjastan.

Om 7 uur s' avonds komen we in Jaipur aan. Prima. Precies zoals ik het wilde.