Maandag 22/9 Varanasi

Jemig wat een enorm verschil met Kathmandu (Nepal). Ik had verwacht dat Varanasi heel spiritueel zou zijn, en trof een zeer arme, verpauperde en verloederde stad aan. Dan moet je een paar stappen terug om van de vele wel bijzondere dingen te kunnen genieten.

Vanochtend wilde ik graag eerst zelf de stad gaan verkennen. Kaartje van het hotel geregeld, dus ik kom altijd terug. En als je weet dat de stad op de westoever van de Ganges ligt, hoef je s' ochtends alleen richting zon te lopen, en je komt altijd bij de Ganges uit.

Wat me erg tegenviel was het continue getoeter. Er lijkt geen ontkomen aan. Je wordt bovendien om de halve minuut aangesproken om je iets te verkopen. Ik word er Gallisch van. Zeker als je zo vlak langs de Ganges loopt, wordt je continu bestookt om kaarten te kopen, een boot te huren, een gids te nemen, of om je te belazeren. Dit - in combinatie met de volkomen andere verwachtingen - bezorgden mij s' ochtends een aardige kater (en dat zonder alcohol). Tijd voor een andere aanpak, dus. Ik ben even een zijstraat ingedoken, zag een internetcafe, en ben even een uurtje gaan internetten en emailen.

Daarna ging het prima. Just smile (maar doe alleen wat je wel leuk vindt). Ik kom al snel 4 meisjes tegen tussen de 8 en 10. Maakte al gelijk duidelijk dat als ze het gezellig vinden, we een stukje opliepen zo langs de Ganges, maar dat ik niets van ze zou kopen. Dus als ze het gezellig vonden. loop dan maar mee. Ze lieten me van alles zien. Mini tmepeltjes, allerlei religieuze symbolen, meestal direct langs de Ganges, en soms in de straatjes er vlak achter. Geen van de meisjes had schoenen aan, terwijl het daar zo goor was. Voor een deel komt het doordat de Ganges kort geleden veel hoger heeft gestaan, en daardoor zo'n halve meter modder heeft achtergelaten. De Ganges en deze stad zijn zo ongelooflijk goor. Ik besluit om voor de meisjes slippers te gaan kopen. Ze dachten dat ik schoenen nodig had, en wilden me daar best naar toe brengen. Toen we daar waren heb ik ieder een paar slippers uit laten zoeken voor RS 35 (35 eurocent). Ze waren er erg blij mee. Op een gegeven ogenblik liep ik verder, en hun weer terug.

Vlak daarna kwam ik een "foute" textielverkoper tegen. Ach wat is fout in dit land. Zo'n 400 mensen maakten textiel voor hem. Ik heb een paar van die atelliertjes gezien waar Sari's werden gewoven. Het zijn erg primitieve arbeidsomstandigheden, waar waarbij wel gebruik werd gemaakt van ontwerpen die met de computer zijn gemaakt. Vergelijk het maar met de telexbanden, een strook papier met gaatjes er in. Nog maar 30 jaar geleden werkten we in Nederland zo met de telex. Dezelfde techniek gebruiken ze nu in India.

Op een gegeven ogenblik begon de sfeer te veranderen, en besloot gelijk op te stappen. Ik heb geleerd om gelijk op een naar voorgevoel te reageren, ook al ziet het er "rationeel" gezien nog gewoon uit. Laat ik het wat preciezer zeggen: als 1 van beiden mij waarschuwt is dat voor mij voldoende om te reageren (en om in dit geval op te stappen)

Ik vind de weg vrij snel terug richting de Ganges. Loop nog een flink stuk door tot de Ghats (toegang tot de Ganges) in het oude centrum (ik ben helemaal in het zuiden begonnen). Er is vandaag een festival, en er zijn daarom nu extra veel mensen. Bij sommige Ghats baden groepen mensen. Bij andere worden mensen gecremeerd. Wat de crematies betreft blijf ik op een afstandje. In Nepal (Bouddha) vond ik het eerlijk gezegd indrukwekkender en respectvoller. Het kan heel goed zijn dat dat komt omdat ik het nu voor de 2e keer zie, maar dat is niet de hele reden. In Bouddha ging het gepaard met mooie rituelen. Hier is het allemaal heel karig en eenvoudig.

Het begint donker te worden. Tijd dus om terug te gaan naar het hotel. Het is in het oude centrum een doolhof van straatjes. Daar ga ik niet 1,2,3, uit komen. Ik vraag een jochie om me voor RS 10 naar een Riksha te brengen. Heel wat mensen gaan zich daar tegen aan bemoeien. e willen me allemaal wel weg brengen, en de prijs lijkt steeds hoger te worden. 1 man lijkt sterk op de jongen. Hij brengt me met een soort scooter-riksha voor RS 100 (ik ik geef hem RS 140), en daar moet hij heel hard voor werken. De jongen rijdt met ons mee naar het hotel. De chauffeur blijkt zijn vader te zijn. Goed gegokt. Iedereen tevreden, en bij elkaar ben ik voor RS 150 weer veilig bij het hotel. Prima oplossing zo.

In het hotel gelijk douchen en ontsmetten. Mijn benen zijn rood. Blijkbaar hebben muggen dwars door mijn broek heengestoken. De rest heb ik goed ingesmeerd met "Deet", maar als ze direct door jeans heen gaan steken, moet ik me morgen overal insmeren.

Vanmiddag en vanavond heb ik het erg naar mijn zin gehad. Het is een groot verschil hoe je je zelf opstelt. Varanasi is "mijn" stad duidelijk niet, maar het is wel een bijzondere stad. Zo tegen zonsondergang is Varanasi best mooi zo aan de Ganges. Ik ga me hier nog wel 2 dagen vermaken, en dan is het wel weer mooi om verder naar Agra te gaan.