Maandag 15 september: Kathmandu #2

Vandaag is mijn rustdag. Niet dat ik dan ga stilzitten. Dat is niks voor mij op dit moment. Ik neem voor alles wat meer tijd. Ik ga vandaag met veel meer geduld de dingen doen die ik leuk vind. Ik denk dat wel een van de lessen is die je hier kan leren. Alles met wat meer aandacht en geduld.

Om 9 uur heb ik de gids gesproken voor de trekking. En verder heb ik al mijn was even laten doen. Dat werkt prima. Gistermiddag brengen, betekent alles om 7 uur gewassen en gestreken voor slechts een paar euro. Vanochtend heb ik geregeld dat ik na de trekking van de komende dagen de 19e en de 20e ook in dit hotel kan blijven. Ik heb het erg naar mijn zin. Dan zijn alle "doe" klusjes voor vandaag weer even geregeld.

Als oefening ga ik nogmaals naar de apentempel van Soyambhya. Niet rechtstreeks, maar gewoon gaan lopen door Kathmandu door allerlei straatjes waar ik nog nooit geweest ben, en dan proberen om zonder de weg te vragen bij de tempel uit te komen. Dat lukt dus gewoon, en de route was heel leuk.

Toen het echte doel van mijn oefening. Hoe kom ik die driehonderd zoveel treden op en af, terwijl je heel veel om geld gevraagd wordt, of dat mensen iets proberen te verkopen. Ik heb van te voren bedacht hoeveel geld ik uit ga geven, wat voor soort mensen ik dan wil helpen, hoe plezierig de gesprekjes verlopen, en wat ik bijvoorbeeld zelf wil kopen (in dit geval een Tibettaanse klankschaal). En met name was mijn bedoeling om dit allemaal te doen op een geduldige, respectvolle en aangename manier. Dat betekende dus ook dat als ik iets niet wilde, dat ik dat op een heel rustige manier deed, heel respectvol, en het gevolg was telkens dat er hele leuke gesprekjes ontstonden. Zowel voor mij als voor andere mensen. En ik heb mijn klankschaal gekocht. Ik was al erg happy, maar dit is toch wel heel leuk. En de manier waarop het kopen ging was ook leuk. Niet gelijk kopen, afdingen en klaar. Maar bewust kijken wat ik leuk vind, en met veel geduld onderhandelen over de prijs. Volgens mij vonden de verkopers (= het halve gezin: pa, ma en 2 zoons) het ook erg leuk op deze manier. Ik heb mijn lesje weer geleerd voor vandaag.

Daarna via allerlei leuke straatjes naar het Durbar square gelopen, waar ik gisteren ook was geweest. Het grote verschil is de manier waarop. Nu heb ik veel meer gezien, en door de verschillende gesprekjes krijg ik een heel leuk beeld van de mensen.

Ik ga zo even relaxen. Het is ten slotte mijn rustdag, toch?


ps. de tempel bovenaan de heuvel, is eigenlijk de toegang tot een grot. De deur wordt 1x per jaar open gemaakt. En de toegang wordt bewaakt door hindoeistische godenbeelden. In de toegangsruimte zijn zowel boedhistische als hindu afbeeldingen en beelden te zien. Maar ook bijvoorbeeld een soort haard, waarvoor allerlei spullen geofferd worden. De ratten hebben dat ook ontdekt, en verbergen zich zo snel mogelijk als je daar binnen gaat. Zo'n 2000 jaar geleden is een monnik daar volgens het verhaal dat me verteld is terecht gekomen om te mediteren.